Człowiek z wyboru

Nie ciemność przynosi najwięcej szkody,
lecz w niepatrzeniu bezmyślne zawody.
Nie milczenie bywa źródłem ciszy,
a fakt, że głosu nikt nie usłyszy.
Nie bezruch jest martwoty znakiem,
tylko życie bylejakie.
Świat ma już piętnaście miliardów lat,
ty okruch okrucha drobiny drgnienia jego trwasz.
Kosmos ogromem pochłania słowa,
ty w średniej szufladzie możesz się schować.
A jednak... A jednak!
Kiedy stajesz się światłem, ciemność ginie.
Słowem tworzysz piękno, które nie minie.
Ruch, taniec, drżenie, nawet serca bicie
są nutą w bezdennym natury zachwycie.
A chwila, kiedy jesteś - raz i tyle -
mieści wszystkie wszechświata chwile.
Obrazem Boga jesteś przecież:
Wyborem i drogą, twórcą i dziełem.
Człowiekiem.