W półmroku nie widać barw ani uśmiechu

Nie chcieliśmy zmarnować ani jednej chwili,
lecz marnowaliśmy życie toczące się obok.
Zbyt pochłonięci sobą, mieliśmy siebie
coraz mniej.

Serce śmiertelne lecz jeszcze nie dziś.

Tylko rozczarowanie błądzi po zakamarkach twarzy.

Kiedyś wierzyliśmy, że rzeka nie przepuści burz,
dziś serce na łańcuchu świat zamienia w pustynię.

http://youtu.be/OO10cu5yRhM