Requiem nadziei

Nic dwa razy nami się sobie już nie zdarzy
woda twych ust
innym powita me pragnienie
pocałunkiem
nie takim ciepłem
zapłonie dotyk dłoniom
w ogień
inaczej odnajdą się spojrzenia
wspólnym w siebie
zbłądzeniem
nie tak milczenie milczeniu
odda nas ciszą
sobie
szczęście pod powiekami
roztli się czerwienią
odmienniej
smutek łzami zstąpi policzkom
innych kropel
deszczem
inaczej bólem
spotkamy się
w rozstaniu
nie czekajmy dróg powrotom
w "jak dawniej"
porzucając nadzieję sobą
w "na zawsze"
bo nie zdarzymy się sobie tak samo
już nigdy
lecz za każdym za każdym razem
wciąż
bardziej.