Háidēs

na własnych krawędziach
prostując spojrzenia
docierali pocałunkiem

wyszeptane językiem żmiji
słowa oplatające kręgosłup
na samą myśl
dławią otwarcie ust

zesłali się na hades
sztuką współciała
uwiedli nawet śmierć

ze strachem jaszczurki
oddając ogony
miłosnym świstom

w akademii pragnień
ucząc rozkoszy
spełnianych batem