Jest takie miejsce na przeszłość chore

Nawet świetlica
przesiąknięta jest
szarym socjalizmem
brunatnymi zasłonami
pożółkłymi firankami
którym czas z dłoni wyczytał samotność

Dwa razy do roku
odbywa się tu spektakl
napęczniały marazmem
z zagubionymi aktorami
i zobojętniałą publicznością

Któregoś razu
wyszedł stąd człowiek
po suficie
podłoga mu przywarła
do powiek.