Menu
Gildia Pióra na Patronite

Powrót do korzeni

Nawet z powiekami
złączonymi w upojnym półśnie,
widzę Twą skórę barwy mleka
rozlanego w pościeli.

Mym spóźnionym wargom
na siebie każesz czekać,
złudne nadzieje jak gwiazdy rozwieszasz
na niebie mojego królestwa,
jeszcze blask niejednej z nich
mi w głowie namiesza.

Wzruszasz ramionami
słysząc przelotne echo pytania,
strącając nie twierdzące
z przestrzeni między nami.

Krzyczę z bezsilności,
jak niesprawiedliwe Wy jesteście,
koleje życia błądzące…

*zadedykowałabym...

9524 wyświetlenia
114 tekstów
83 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!