Jana Kowalskiego refleksownik poranny

Na tej ławce przesiadują
pijacy
obok mnie milczy
samobójcza myśl
ze wzrokiem wbitym w asfalt
zaciąga się papierosem

Za nami żółte kwiaty
nie wiem jak
się nazywają
a obok dywan z wron
faluje jak woda na wietrze

Przyszła wiosna
ostrą zielenią
na drzewach
kołyszą się pąki

Chłodne powietrze.