O ludzkim wnętrzu

Nasze wszystkie uczucia, to różnorodna uczta
czasem smutek, a bywa też , że radość ciśnie się na usta.
To taka psychiczna paleta kolorów
od szarych barw do tych najbardziej purpurowych.
Od popadania w skrajny gniew
przechodzimy po ten najspokojniejszy moment.
Wtedy najwięcej myślimy, chwila zadumania
rozmawiamy ze sobą o tym co mamy do posprzątania.
Komu mamy powiedzieć zdecydowanie pas
a z kim mamy sobie nawzajem po przebaczać.
Po wielką ludzką dumę, do stanu wrażliwości
wtedy łzy w oczach i pragnienie miłości.
Rozumiesz to takie coś to nasze sumienie
to ta dobra iskra rozpalona przez dobroci krzemień.
Nasze serce mimo, że twarde, to jednak miękkie
nie chcemy pamiętać co złe, tylko co piękne.
Mimo obłudy i rosnącej nienawiści
to jednak chcemy żyć dla naszych bliskich.
Nie musisz kochać, ważne byś miał w pamięci
nie musisz rozmawiać, wystarczy gest podania ręki.
Teraz rozumiesz to huśtawka nastrojów
można normalnie nie tracąc honoru.