Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Nić Babiego lata

Nastał wrzesień......
Już nie lato.....
Jeszcze nie jesień.......
Babiego lata przędza pajęcza się niesie.....

W sadzie z rana mgiełka, drzewa otula......
Rosa kropelkami stroi liście i trawy......
Powietrze słodko pachnie cynamonem......

Ptaki do odlotu szykują się za domem......
Gdzieniegdzie pszczółka zagubiona.......
Niesie na nóżkach ostatni pyłek do ula.....

Babie lato w sukience z pajęczyny......
Przechadza się wolno po sadach, łąkach, polach.....
Do lasu zajrzeć trzeba, grzyby obudzić.......
Szyszki postrącać z drzewa........

Tak płynie wrzesień spokojnie.....
Babiego lata uroki niesie.....
Dni jeszcze ciepłe, wieczory już chłodne.....
Cichutko wołają zbliża się jesień.....

40 332 wyświetlenia
275 tekstów
38 obserwujących