napraw mnie bo nie umiem już składać słow nagle świat nie chce się pisać głowa pełna morzem atramentu już nie wypływa papier z niezapisania umiera
napraw mnie bo tu pośród liter czuję się obco jak pies wyrzucony na bruk
napraw mnie napraw
śliczny, czuć w nim ból i smutek... jak laleczka z porcelany
Na bruku czasami czekam
ze słowami na środku języka ...
Gdyby naprawić wszystkich poetów, to by takich głębokich wierszy nie było:)
śliczny, czuć w nim ból i smutek... jak laleczka z porcelany
Na bruku czasami czekam
ze słowami na środku języka ...
Gdyby naprawić wszystkich poetów, to by
takich głębokich wierszy nie było:)