Rosarium

na moim brzegu słońce zapadło w noc
szumią wierzby i trawy
a wśród rozstajnych dróg
mrocznieje

ledwo dojrzeć światło gwiazd
o których mówiłeś
że to puch złoty
orlich gniazd

tutaj stałeś
z różańcem w dłoni
gdzie powszedni chleb

niezastąpiony
niepowtórny

co dzień odwiedzam ogród
i błogosławię kwiatom
któreś sadził tamtej wiosny

oto ciernie
zakwitły różami