Siedem dni...
Najbardziej boli
gdy na jakiś czas
muszę od nich odejść
i chociaż zazwyczaj
to tylko siedem krótkich dni
do następnej niedzieli
to zawsze, gdy tam wracam
wszystko jest inne...
bo ludzie odchodzą
każdego dnia...
zostawiając po sobie
tylko wspomnienia
kilku rozmów
uścisków dłoni, przytuleń...
Mówisz, że to nie dla wrażliwców
takich jak ja
bo gdy umierają ludzie
z którymi zdążyłem się już zżyć
zabierają z sobą
jakaś cząstka mnie
i trudno wtedy odnaleźć się
ponownie poczuć
życia smak
obowiązków sens
wszystko wali się jak domek z kart
na jakiś czas…
lecz gdybym miał
bez wrażliwości żyć
to jaki życie miałoby sens
czy można szczęśliwym być
nie znając smaku
własnych łez ?
2 January 2013, 08:41
PIĘKNY, bo nie słowami lecz sercem pisany!
Gerardzie, zostawiam szklany uśmiech...
Pozdrawiam.
29 December 2012, 14:42
Takie słowa jak w Twoim wierszu Gerardzie długo zapadają w pamięci,jest w nim wrażliwośc na czyjeś cierpienie, smutek serca i łzy dla tych dla których zabrakło czasem łez najbliższych-pozdrawiam serdecznie:)
29 December 2012, 11:38
Witaj Gerardzie:)
Czytając wiersz i pod nim opinie sama muszę dodać coś od siebie...po prostu nie sposób.
Napomknę najpierw o Tobie:)Prawdą jest jak napisały nasze koleżanki iż jesteś wrażliwym człowiekiem.Od początku logując się na cytatach miałam tę przyjemność czytania Twoich wierszy czy myśli... w każdy włożyłeś ogrom serca i mądrości... a w wiersze o tematyce miłosnej pojawia się wspaniała męska dojrzałość...
jak zostało wspomniane już...piszesz bardzo emocjonalnie... Twoje wiersze wzbudzają w Innych wrażliwcach takie same emocje które w nich ukryłeś... [...]
29 December 2012, 09:24
To piękne, że są ludzie tak wrażliwi jak Ty, umiejący dostrzec cierpienie i nieszczęście drugiego człowieka... wiersz bardzo emocjonalny... pozdrawiam serdecznie...
29 December 2012, 08:15
Twoja wrażliwiść i fantastyczna zdolność przekazywania się
..piękna jest. Radość, wesołość, nawet uczucie szczęścia
równoważy spływająca po policzku, gdzieś w ukryciu łza...
A.