Menu
Gildia Pióra na Patronite

La photographie

na fotografii zawsze nas było
sześcioro roześmianych

a uśmiech trwoniąc
wyście dali mi wszystko
co dać można uściskiem dłoni

i czekaniem

na powroty

serce drgnęło
pojaśniało

bo choć pamiątki po zmarłych
w drogocennych szkatułach się chowa

zimą wciąż noszę szalik
którym się z wami dzielił
w chłodzie rąk

a błękitu
ponad ten błękit

nie było

101 619 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • Adnachiel

    6 September 2017, 11:33

    Słusznie mniemasz M. :)
    Zgodnie z powstałą przed laty tradycją, ów szalik nie można pożyczyć, można się nim jedynie podzielić :))
    A to z kolei oznacza, że bezsprzecznie akceptujesz moje towarzystwo :))
    Za wpis oraz powrót, którego wypatrywałem i teraz bardzo cenię, składam podziękowania.
    Dobrego dnia :)

  • giulietka

    6 September 2017, 07:05

    No tak, jak już mi się uda coś sensownego napisać, to edytowane braill'em;))
    Ale to w sumie niezły pretekst, żeby tu wrócić i jeszcze trochę posiedzieć.
    Dziś trochę chłodniej, więc pożyczam niebieski (jak mniemam) szalik i otulam się tym błękitem, idealnym na deszczowy poranek:)

  • Adnachiel

    2 September 2017, 08:14

    ps. Z góry dziękuję wszystkim, którzy zechcieli umieścić swój wpis pod tym wierszem, niestety cytaty świrowały wczoraj tak bardzo, że najwyraźniej wszystkie komentarze oraz wszelkie inne oznaki tutejszego życia, uleciały w nieistnienie.
    Niemniej jednak pozdrawiam, posyłam ukłony i dzień dobry :)

  • Adnachiel

    1 September 2017, 22:41

    Wiedziałem, że zgadniesz :)
    Dzięki wielkie i również dobrej nocy dla Smoka :))

  • 31 August 2017, 22:28

    Bo błękit w sercu jest cieplejszy od tego nad nami...
    Sercem pisane.
    Dobrej nocy Skrzydlaty. :))