ratunek sumienia
na życie zapomniałam
na śmierć zapomniał wiersz
słowa się trzęsą
drżą w nich litery
poruszony alfabet żałuje że jest
i ja żałuję
niejednego tak
i niejednego nie
29 144 wyświetlenia
523 teksty
42 obserwujących
7 February 2015, 16:25
kim byłby człowiek bez swoich błędów... Bóg MUSI być tylko jeden!
6 February 2015, 21:03
Kasiu, dzięki. Wiem, że muszę zneutralizować działanie lewej półkuli tzw. mojego mózgu(trochę wyśmiać te zwodnicze, logiczne i uparte myśli), później do serducha przejść i na maksa uruchomić prawą(czasem mówię o niej : ratunkową półkulę)
miło, że jesteś, wierzę, że raz jeszcze mi się uda. Bardzo dzięki :)
6 February 2015, 16:32
no tak, z żalem tak jest, raz tak, raz nie...żal, że żałuje się...
pozdrawiam Nicola ;)