Upadek Ludzkości
Na zewnątrz wichura ...
wieczorny wiatr hula,
pogoda ponura ...
deszczowa i w chmurach ...
W mej głowie śmierć bura ...
wisielcy na sznurach,
podłoga we szczurach,
i ciała ich w dziurach ...
A dziury po kulach,
po nożach i góra
truposzy tam, która
u stóp leży króla ...
Wielkiego, strasznego,
bez serca, litości,
jedynie chcącego
upadku ludzkości.
Autor
70 833 wyświetlenia
1129 tekstów
9 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!