Eremites

na tej pustyni, gdzie pragniesz być
zbyt łatwo ślepe oko zwrócić ku światłu
bo czas za szybko stygnie w rzeczach

gdy w oddali niewypowiedziana cisza
słucha amplitudy drgań przemijania
ty nocą, cały boso
łapiesz motyle niespójności

i w chwilach, gdy czujesz się wolny
gdzieś się zatracasz,
na krawędzi rozsądku zanikając we mnie