Menu
Gildia Pióra na Patronite

niepisani

na scenie życia
zapadła ciemność
ktoś ostatnią
kwestię wygłosił
choć jeszcze nie widziałaś
oczu zamkniętych

już wiesz
serce ci podpowiada

tak krótka była ta sztuka
pewnie zbyt dużo
w niej było dramatu
maleńkie kwestie szczęścia
szeptane w ukryciu
by nikt ich nie skradł

a teraz ?
została ci tylko rękawiczka
i zniszczony melonik

nie płacz !
nie tak napisany został scenariusz
masz być żoną
i matką

tamten musiał ze sceny zejść
ubogi człeczek bez przyszłości

w białej sukni
w pełni blasku jupiterów
na nie swojej scenie

nie płacz ...

159 502 wyświetlenia
1079 tekstów
54 obserwujących
  • dana1596

    13 May 2014, 15:06

    najstraszniejsze są niechciane rozstania...bardzo ładny wiersz, pozdrawiam ciepło

  • 13 May 2014, 11:16

    jak by o mnie pisane.... piękny:)