"Rozdroże"

Na rozdrożu stoję sama
tylko mleczną mgłą odziana
włosy targa mi wiatr
duszę przeszywa strach
nie wiem dokąd iść...

Myśli kłębią się
dręczą zabijają mnie
w ustach gorzki smak
księżyc stracił blask
świat czernią wiruje...

Nadziei brak w mych dłoniach
kamień ciąży na skroniach
światła gwiazd mi brak
w głowie krwawy ślad
włóczę się...wśród nicości...

Biegnę, lecz wpadam w wir
słyszę głos, lecz nie wiem czyj
szarosine tło
potrzaskane szkło
rozum mój wariuje...

Na rozdrożu stoję sama
Dźwiękiem ciszy rozrywana
drogowskazu brak
wokół tylko mgła
nie wiem dokąd iść...
...Czy w ogóle warto iść...