Menu
Gildia Pióra na Patronite

Starożytny krzyż

Na płytkich wodach grzęzną ryby,
a życie w głębinach karmi.
Negatywie bycia, gdy ciemność drogę wskazuje,
a wolny skrzydła rozpościera.
Zdobione ornamentami duszy,
lustro, w które młodość wpatruje się na stare ciało.
Zapłać tożsamością,
drzewami, z których wiesz jakie owoce dojrzeją.
Zasmakuje słodyczy tejże goryczy.
Spada, by wzrastać, obdarty z nazwiska,
wypowiada imię, by ujrzeć wielkość dumy.
Przemierzająca brzegi rzek, zimami poszukujących ciepła.
Bądź gotów, samotna wyspa w bezkresie cząstka całości ocalenia.
Przeskakuje z rozbieżności.
Upłynnione, mętne, skrystalizowane.
Na straży przeznaczenia,
plugaw ten symbol podlewany uczuciami, co z kamieni wyrasta.
Pogrążeni w wiecznej otchłani,
starożytnym krzyżem namaszczeni
lecą przed oblicze życia.

77 683 wyświetlenia
1181 tekstów
23 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!