Menu
Gildia Pióra na Patronite

Do góry nogami

Na górze róże na dole deszcz
Przymykają się ludzie
jak okna z zazdrostkami

Zasiadają do stołu
Z sponiewieranymi słowami
Ubogą polszczyzną się racząc

Czasami cisza zalega jak beton
Czekając na kwiaty w szczelinie
jak kaktus na dłoni

Chcemy wyrosnąć na ludzi
Porywając się z motyką
W ogródku pełnym kamieni

276 042 wyświetlenia
2561 tekstów
190 obserwujących
  • sprajtka

    22 February 2020, 16:52

    Masz rację, za mało jest Nas w Nas. Jesteśmy marionetkami, które mają grać określone role dla cudzych korzyści...

  • RozaR

    22 February 2020, 16:50

    Pozostają nam smartfony . A cisza jest wymowna - jakby przed burzą .
    Zmienia się świat .