Będzie lato

Musisz jeszcze poczekać, mój Synku.
Nie miej mi za złe.
Tatuś wciąż walczy o buty na zimę,
O dobrą zupę, o ratę mieszkania.
Musi nasłuchać się wrzasku,
Abyś mógł mieszkać w radosnym gwarze.
Musi dużo biegać i prężyć umysł,
Abyś mógł żyć beztrosko.
Spotyka obojętne, zimne twarze,
Lecz wie, że kiedyś twój uśmiech
Wynagrodzi mu wszystko.
A gdy po latach wieczór życia go dopadnie,
Słońce będzie świecić, jakby było południe
Pięknego, letniego dnia.

Zamość, 2 sierpnia 2016 r.