Schronienie...

Może powiedziałam coś złego i nie czuję już smutku.
Może tam byłam choć nie pamiętam tego.
Słyszę tą samą melodie choć Ciebie już nie ma.
Znalazłam schronienie pod ukryciem Jesieni.
Czy mogę być kimś kim byłam do tej pory?
Stoję na deszczu, lecz tym razem nie czekam.
Będę wpatrywać się w pojawiające słońce.
Nauczę się oddychać pełną piersią, aż do zatracenia.
Nigdy nie będę się czuć jak teraz.
Dusza unosi się a za razem jak by opadała.
Coś jest nie tak, czuję to w sercu.
Może to sprawka Ciebie, a może Deszczu...