Mówisz mi o prawdzie...

...
Mówisz mi o prawdzie...
niesiesz piękne słowa i chyba dotyka mnie smutek...
kłamstwo jak wiatr leci
nagie pióra skrzydeł aniołom brudzi...
gubią wiarę w ziemię...
gubią wiarę w Ciebie...
gubią wiarę w ludzi...

boso bo z godności obdarte
niosą szczerość oczu
po horyzont smutny
po horyzont bezdomny
i wszystko w sercu zamknięte i wszystko bezbronne...
deszczem rozmazane i takie ulotne...
gdy w człowieku wszystko kłamstwem jest ułomne...

wiatr słowa błekitem pejzażu zranionego niesie
trąpią trąby jerychońskie z żalem nad ludzmi...
zabijają krzykiem nadzieję
anioły i ciszę...
Anita Steciuk

Blog literacki Anity Steciuk Anioł deszczu