Babie lato...
Mówiłaś…to nic
że doświadczyło cię życie
każdemu pisana jest jakaś droga…
Mówiłaś…ważne jest to, co dzisiaj
te chwile razem…
Żyłem, więc chwilą
ciesząc się wspólnym
łapaniem motyli…
A później było babie lato
poplątane
jak mój życiorys…
uśmiechałaś się, jak szukałem
opuszkami palców
najpiękniejszej nici
w twoich włosach…
włos po włosie
aż do zachodu słońca…
A gdy nastała zima
nie było już nas…
Powiedziałaś tylko chłodnym głosem
że to wszystko jest zbyt skomplikowane…
Dzisiaj minęliśmy się przypadkiem
głupia sprawa, nie byliśmy sami…
Napisałaś wieczorem, że ta najpiękniejsza nić
wciąż istnieje w twoich włosach…i czeka…
jednak dla mnie jest już to zbyt skomplikowane
skasowałem twój tekst pozostawiając go bez odpowiedzi…
20 August 2011, 21:12
Kochać , wybaczać czasem znaczy, .....kochać to nienawiści tworzenie, gdy piedestał tonie
...lecz ująć go w dotyk uczuć obrazu.....tkając dotykiem słów gobelin, nić każdą dotykając siebie oddając........................dziękuję , że jesteś.........................Grzegorzuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
18 August 2011, 19:59
Joanno dziękuję za pozdrowienia z babim latem :)
Grażynko babie lato jest piękne...oby tylko nasze ścieżki były mniej bolesne...mimo plątaniny :).
Bajko wszystko co delikatne i ulotne jest piękne i warte opisów...:)
Madziu...te najpiękniejsze nitki babiego lata niekiedy tak mocno się wplączą we włosy, że czasami trzeba je całe życie rozplątywać...ale jest to miła czynność :).
Basiu...tak czytam w Twojej duszy :).Zgadłaś...
Pozdrawiam Was wszystkich i dziękuję...
18 August 2011, 14:53
Snują się subtelnie wersy
jak srebrnej nici sploty
Pozbieram je bez dotyku
i wplotę lato we włosy...Przepiękny splot słów Geradzie!
Pozdrawiam oczarowana;)
18 August 2011, 12:45
A później było babie lato
poplątane
jak mój życiorys…Gerardzie, piękny wiersz :)))
Pozdrawiam ciepło :)))