mów, mów
i weź to z powrotem
usta przygryzam
obudź mnie
poza kolejnością
w wybrakowanym świecie
ocieram się o twe kolce
wbijam chwilę
w oko mego umysłu
tajemnica dzielona wzdłuż
linii lata topniejąc
w śnieżną zamieć
- wyruszam
a szepty czekają
przywiązawszy język