Monotonia niech skona w objęciach chaosu
Wystawiam swą duszę na podmuchy losu
Nuda niech spłynie z ciała mojego
Wraz z bólem pamięci dnia wczorajszego
Chaos niech zapomni się w monotoni
Nie ma co biegnąć gdy nikt nie goni
Zabawa niech trwa ale bezemnie
Dziś mam już dość, czas więc na przerwe