Rozbity Rozbitek

Mój maleńki wiem że cierpisz
Bo twoi przyjaciele już odeszli
Wiem że wspomnieniami się gnębisz
Że za szybko odeszli ci co weszli

W twoje życie pełne męki
Przeszłość zaciska na tobie wnęki
Uciekasz, gonisz, szukasz, drążysz
Do prawdy ciągle dążysz

Jako Rozbitek już się męczysz
Wspomnieniami swe serce dręczysz
Rozbity Rozbitek na tysiąc części
Zaciskam na twych okruchach pięści

I przysięgam na serce, życie na wszystko
Że ja przy tobie zawsze będę blisko
Że nie zdradzę, zniknę odejdę zapomnę
Nie zostaną ci po mnie tylko zdjęcia skromne

Będę z tobą aż do samego końca
Za poległych wychylimy grzańca
Kochać cię Bracie to nie sztuka
Lecz zamknij drzwi gdy cierpienie puka

Uśmiechnij się do wspomnień za to
Wiem że było ich za mało
Pewnie myślisz że To było karą
Lecz wiedz że każde życie się mierzy inną miarą