Jestem przyciskiem do papieru

Moje wiersze kaleczą słowa
Nie idą lecz doprowadzają do płaczu
Rozmazują tusz..
krzyczą
Dłoń ściska zrozpaczone pióro
Które wyrwało się do lotu
Serce zbyt mocno biło
Pod naciskiem słów
Myśl suszy mi głowę
niedopieszczona
pali się ze wstydu
Taka prosta
łatwa
na skinienie palca
Wyciągam klucz
Przekręcam słowa
Wymieniam zużyte
I piszę na swój sposób
ocieram się o papier
a chciałabym o życie...