Wyższa sztuka nosi twoje imię

Moje serce które miłego doznało
Gdy wlano w nie czystą nadzieję
Zapragnęło kochać
Należało do ciała wątpliwego
Lecz kiedy zaświeciły Twe oczy
Nie mogłem zaprzestać myśleć
Ani na moment o tym widoku
Zawładnęłaś moją duszą
Po kawałku zatracałem się
Każdą chwilę w spacerze po wyobraźni
Poświęcałem tylko Tobie
Bo jesteś dla mnie wszystkim
Taką słodyczą spływającą w głąb duszy
Nieskończonością słonecznego raju
Gdzie zakwitły piękne róże
Lecz mimo wszystko
Najcenniejsza jest pewność
Że jesteś Ty