Menu
Gildia Pióra na Patronite

Moja uliczka w tym świecie
muska łagodne
cienie bladości w niemym czasie myśli,
ukazuje szeroki uśmiech
niczym mim na postumencie.
Dom wyodrębnia z naszego krajobrazu.
opływa fantazją wygięte ściany
kształtnego widzenie siebie.
Na białych rękach niesie,
i rzuca pod nogi
zmysłowe widzenie odnalezionej drogi.
Tylko to
spojrzenie,
mrozi dźwięk rzuconej monety.
zastygły czas w ciszy,
Pokazując zasłonę
między nami a nimi...
między innymi zaułkami mojego czasu...
Liczę dni ,liczę godziny i minuty też
a ten czas i
tak nie płynie mą uliczką.....

13 992 wyświetlenia
168 tekstów
7 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!