*** Moja prośba ***

Proszę wróć.
Oddałabym mój każdy oddech
Za Twoje jedno spojrzenie.
Proszę wróć.
Te rzeki stworzone przez moje łzy,
Wysusz je jednym słowem.

Proszę wróć.
Bez Ciebie nocą każdy mój dzień.
Brak Tu słońca,
Różnorodnych barw..
Nie ma nigdzie uśmiechów,
Nie ma słodkiej melodii,
Która sprawia, że budzi się we mnie radość...

Nie ma tego wiatru,
Który przynosi ulgę w upale..
Brak też wody,
A bez niej schnę.
Duszę się, kiedy tlenu nie otrzymuję.

Ta szarość tych barw
Sprawia, że czuję pustkę.
Pustkę, którą tylko Ty wypełniasz..
Wlewasz w moje serce
To uczucie..
To miłość się nazywa.

Wciąż wołam Twoje imię!
Chcę byś był znowu przy mnie..
Stań koło mnie,
Chwyć mnie za rękę.
Daj mi tlenu bym mogła oddychać,

Bądź mym wiatrem,
Który przynosi mi ulgę.
Bądź tą słodką melodią..
Bądź mą wodą,
Zaspokój me pragnienie..

Bądź tęczą.
Spraw by mój świat mienił się kolorami.
Pozwól by ma miłość,
Wylewała się na nim..
Wróć do mnie...
Bo bez Ciebie gasnę.

Ktoś chce zdmuchnąć płomień
Mojej świecy..
Ona się dopala..
Jestem jak kartka papieru, która płonie..
Jestem jak płonący okręt,
Który nigdy nie utonie.

Wróć do mnie.
Bądź mą kołysanką.
Moją bajką na dobranoc..
Bądź moją rozkoszą
I światłem w ciemności.

Lecz teraz mrok..
Latarka już nawet nie świeci..
Tylko ta świeca, która powoli dogasa,
Wskazuje mi drogę..
Wskazuje Mi Ciebie..

Moja tęsknota bezgraniczna,
Rozrywa moje serce..
Mój umysł płata mi figle..
Nic..
Wciąż tylko Ty.
Wciąż Twój głos do mnie przemawia..
W mej głowie mój słodki świat...

Lecz ta fikcja dogłębnie mnie upokarza..
Ona prawdą nie chce się stać.
Ach wróć do mnie.
Nic więcej do życia mi nie jest potrzebne..
Bo tylko Ty,
Tylko Ty dajesz mi to, co jest najważniejsze.