Wieczory chmurne, za dnia zanurzone w mlecznej mgle.

Mój przyjacielu
już zmierzch zawisł nad miastem,
kora topoli biała niczym lampa
rozświetla mrok. W taki wieczór
tylko kot ma odwagę buszować
po ogrodzie. Ja, lękam się wielkich
oczu, śmiechu i patykowatych
nóg cienia.

Mój przyjacielu
dziękuję za wiosenną pobudkę,
paletę barwnych kwiatów latem.
Za przycupnietą w parku jesień,
ciepły sweter zimą i kota na kolanach.

Piszę do Ciebie poezji wersami
Niezdarnie zbierajac uśmiechnięte
wieczory, będące naszym dziełem.
Gdy zdradzaliśmy gwiazdom sekrety,
by miały o czym plotkować
z księżycem.

Mój przyjacielu
twoje dłonie dzielą nas o mile.

Wieczory chmurne,
za dnia zanurzone w mlecznej mgle,
bez ciebie.

http://youtu.be/EDxmi5V3Vw0