Menu
Gildia Pióra na Patronite

[połówka]

mógł już tylko wyciągać ze mnie gwoździe
zliczać każdą szramę
wierzchem dłoni dotykać szorstkiego policzka
i patrzeć jak nieobecnie potrafię
zaczynać poranek od smutnych wierszy

jeszcze nikt nie umarł
choć innym się wydaje że noszę żałobę
po kimś bardziej niż bliskim

147 028 wyświetleń
1739 tekstów
256 obserwujących
  • Gaia

    17 July 2013, 12:20

    Hm... to nie o wiek, ani o wesołe wiersze,
    a o to co płynie z głębi szukając ujścia

    Blondii? :D
    Nie no... w sumie kolor jak każdy, a w ogóle co ma piernik do wiatraka.
    Jestem głodna, uciekam coś wrzucić na ruszt. Paaa :)

  • 17 July 2013, 12:05

    Wolę gorzkie wiersze. Sprawiają, że schodzę z chmur. Choć w moim wieku coraz mniej wypada w ogóle się w nich bujać. :) Wesołe... to nie mój styl. Ale osobiście jestem bardzo zabawną osobą. W końcu ciemny blond zobowiązuje ;)

  • Gaia

    17 July 2013, 12:00

    Nikt. Pytanie brzmi ile masz go w Sobie. Ale, to nie ja pytam :)

  • 17 July 2013, 11:24

    A kto powiedział, że nie mam szczęścia obok? :)

  • Gaia

    16 July 2013, 22:42

    Trudno zgadnąć, ile bólu można udźwignąć za kogoś.
    Ale obecność, dając więcej, dzieli ciężar. Czasem w połowie.

    Kaśko, może warto w to wierzyć, że szczęście jest obok :)

  • 16 July 2013, 21:33

    Zaczęłabym się martwić, gdybyśmy myślały "całościami". Ale połówki są jak najbardziej OK. Dziękuję.

  • 16 July 2013, 21:30

    lubię u Ciebie znajdywać, choćby połówki moich myśli.

    Świetny wiersz.