Menu
Gildia Pióra na Patronite

Kajdany

Miłość jest jak kajdany,
kochasz,
lecz nie wiesz czy jesteś kochany.
Nie wiesz,
co z sobą zrobić,
nie śpisz,
nie pijesz,
tylko jedna myślą żyjesz.
Jakby tu Ją zdobyć.
Jestem cały sfrustrowany,
przyparty do nagiej ściany.
Jestem jak list niezaadresowany,
Nie mam adresu,
pukam do bram Hadesu.
Ale pojawia się nadzieja,
,na złamanie uroku czarodzieja,
który bawił się ze mną w złodzieja.
Kradł mi każdą chwilę,
było ich tyle.
ale teraz cię zdobędę,
twoim księciem będę,
w lśniącej zbroi,
który Twą duszę rozbroi,
jak magazynek,
zamienię Ją w bursztynek.

1379 wyświetleń
11 tekstów
0 obserwujących
  • Swietka

    21 July 2010, 19:09

    Świetny wiersz, zabieram do siebie:)
    Pozdrawiam:)