W zagubieniu.
milion serc bijących wokół ciebie
a ty stoisz
w ciszy trwasz
jakbyś nagle
gdzieś w tym tętnie
zgubił wyraz
własną twarz
i tak ciszą wyje jesień krwista
smaga wiatrem myśli szept
stoisz sam wciąż na tym rozstaju
wśród miliona obcych serc
27 843 wyświetlenia
243 teksty
3 obserwujących
31 October 2012, 00:41
Rozumiem odpowiedź i nie jestem w żaden sposób zły, bo w tym stanie wzburzenie jest po prostu zbyt silne. Ja mam jeno nadzieję, że faktycznie poranek przyniesie światło każdemu potrzebującemu.
Jestem pełen wiary w panią, bo nadziei po prostu nie zwykłem tracić.
31 October 2012, 00:37
Nie chciałabym w tym momencie być wulgarna, ale obecna sytuacja i samopoczucie wręcz zmusza mnie do odburknięcia: w du*ie.. Pan wybaczy. Uznajmy, iż rano wszystko będzie piękniejsze.