mieszają się we mnie pory roku
jak ludzie
nie wiem kto jest prawdziwy
kto kołkiem w serce trafi

otwieram okna
nie chcę stracić resztek wiary w ludzi
zbieram w pamięci
okruchy rozmów i gestów przyjaźni

zataczam kolejny krąg
nie zliczę który to raz…
z tyłu głowy zapadają
kolejne decyzje

rozczarowanie utknęło
żabą w gardle
najsmutniejsze... nie chcę
łapać już na siłę oddechu…

21.01.2022, 17.20