Mianownikiem nadajesz jej własne imię szukasz dopełnieniem jak zgubioną pierwszą połowę celem sama w sobie biernością samotnieje gdy kogo? co? odpowiadasz "tylko siebie" zmieniasz w ślepe narzędzie gdy nią sobie nie sobą jej posługujesz wołając daremnie "o moja stracona!" gdy pojmiesz żeś miejscem nie dla niej odmieniając przypadkami ją w sobie mianownikiem nadając jej tylko swe imię gdy kochasz.