Menu
Gildia Pióra na Patronite

Głupiec

Miałem przecież wszystko,
szczęście Twoje Imię nosiło.
Nie wiem dlaczego to zrobiłem,
dlaczego Ciebie tak głupio straciłem?

Dziś wspomnienia nie dają spać.
Po pustym domu się snują,
w którym Twój zapach tęsknotą
nadal się unosi,
w każdym zakamarku i w każdym progu.

z dedykacją.

1669 wyświetleń
14 tekstów
4 obserwujących
  • Odchłań

    17 January 2013, 17:13

    tak to już jest że doceniamy dopiero po stracie ... człowiek jest nieobliczalny i nigdy nie wiadomo co zrobi jutro ...
    śliczny wiersz

  • Niezpomniałem

    13 October 2012, 21:48

    Wiolu dziękuję. Pewnie masz rację, może kiedyś znowu i do mnie los się uśmiechnie?
    pozdrawiam.

  • Niezpomniałem

    13 October 2012, 21:24

    Pani Anno i Pani Beato dziękuję za wasze opinie, miło mi, że tyle osób utożsamia się z moim problemem, pociesza mnie, w tej sytuacji. Czasami chciałbym dojrzeć do odpowiedzi, ale to trudne.
    pozdrawiam. L.

  • Gaia

    13 October 2012, 12:13

    Czasem to co ważne tracimy bezpowrotnie
    sobie przypisując wszystkie winy
    a czas wszystko wyjaśnia
    odpowiedzią chwili

    Ładny wiersz :)

  • Niezpomniałem

    12 October 2012, 21:48

    Pani Edyto dla niej początek, bo wiem, że od dawna w sercu ma kogoś innego, dla mnie to niestety koniec. Nadziei już nie mam i nie wiem czy inna kobieta może kiedykolwiek Ją zastąpić. Czas nie każde rany zatrzeć może.
    Dziękuję za opinie.
    pozdrawiam.

  • IceCherry

    12 October 2012, 21:13

    Czasem ta strata to dopiero początek "czegoś", proszę mieć nadzieję ;)

    Smutny, ale ładny wiersz.

  • Niezpomniałem

    12 October 2012, 21:10

    Jestem tu od niedawna, nie znam panujących na tym portalu zasad. Z osobami, z którymi już pisałem, jakoś mi łatwiej. Ale zapamiętam Panie Romanie. Jeszcze raz dziękuję i również miłego wieczoru.

  • R.A.K.

    12 October 2012, 21:06

    Proszę przestać mi "panować" bo się czuję jak zamknięty w cudzysłów :)
    Miłego wieczoru :)

  • Niezpomniałem

    12 October 2012, 21:02

    Agnieszko tytuł w sam raz, po stracie to żadna mądrość, mogłem myśleć wcześniej, teraz tylko żal.
    Panie Romanie dziękuję.
    pozdrawiam.

  • R.A.K.

    12 October 2012, 20:49

    Taka miłosna elegia...
    Ładnie napisane!
    Pozdrawiam :)