Pustka

Mamo... za Tobą dziś płacze całe niebo,
wylewa łzy, których ja dziś nie jestem w stanie wylać,
płacze, grzmi i błyska.. ze złości że Cię już z nami nie ma.

Mamo... w mym sercu jesteś ciągle,
tym bardziej teraz, gdy patrzę w te ufne oczęta,
małe, bezradne beze mnie, czasem zapłakane,
których poznać Ci nie było dane.

Mamo... tak tęskno za Twym głosem i uśmiechem,
lecz wiem, że teraz już ciało Twe cierpieć nie musi.
Jesteś wolna, jak piórko na wietrze, od zbrodni tego świata,
wiem, że czuwasz nad nami i jesteś tam z dwoma innymi Aniołkami.

Mamo... cóż mam powiedzieć, więc nic nie powiem,
w deszcz się wsłucham, niech płacze dziś za mnie,
ja uśmiech wskrzeszę, bo słów dawno zabrakło,
a w sercu puste miejsce na zawsze pozostało.

Mamo...