mniejsza już chyba o tytuł

zaufać życiu to
nie zaglądać ukradkiem z nadzieją
ale rzucać się w przepaść
budując skrzydła po drodze.....

Tak jakoś mi przyszło przekornie :)

yestem, Insomniaa
:)

Piękny wiersz, bardzo twórczy :)

Tylu przede mną podlizuchów... a i ja liznę. :P
Piękne.
Pozdrawiam. :)

"Są takie chwile, gdy się nie śmie badać
swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie,
ze ani jednej nie znajdzie w niej struny,
co potrącona, jeszcze czysto dźwięknie..."

Za to może, że w oczu Waszych przestrzeni miejsce na chwilę znalazłam...dziękuję.

Byłam, jestem i będę wielbicielką Twojego sposobu obchodzenia się ze słowem.
Zawsze po cichu...

W tak niewielu słowach tak wiele poezji, w tak skromnej formie tyle oddechów wstrzymanych ...i życie się tli, a Twój talent świeci jasno.

:)

napiszę tylko, że miejsce na półce już od dawna czeka
i będzie czekać dalej, niezłomnie