Mam płakać nad rozlanym mlekiem ?
Przecież to Ty je rozlałaś.
Szlochasz, że nie chciałaś ?
Trudno, inny kot już je zlizał.

Takie jest życie, ja też popełniam błędy:
Myślałem, że gonię zajączka
A to wilk w owczej skórze.
Nie wierzysz ? To się spytaj Boga.

Masz plan, kiepski ale plan:
Zrobię z siebie dupę wołową to może wróci.
Błąd.
Stłukłaś szybę i już jej nie poskładasz.

Spójrz jak po kaczce spływa woda,
Tak po mnie spływa gorycz
I niechęć do Twej osoby.
Pfff. Tyle dać Ci mogę.

Chciałaś rozpalić Rodzinny Ogień Miłości;
Ok ja mam zapałkę ale Ty swą draskę zalałaś,
Więc nawet dymu nie będzie,
Bo na pocieranie kamieni, nie ta epoka.

Źle myślałaś, że rozkładając nogi coś naprawisz.
To dobry sposób na moment,
Na tyle by na chwile zapomnieć
A później wraca szara rzeczywistość.

Wiesz, może kiedyś Cie do siebie zaproszę.
Jak dawniej siądziemy razem przy stole
A wszystko po to byś się przekonała
I zrozumiała ile kłamstwami straciłaś.