Bez przymrużenia

Małgorzata to kryzys, na który nie ma
lekarstwa. Po diagnozie odsyłają takich
do domu, żeby mogli zapomnieć po co
przyszli. Dla potrzeby rozpoznają
w sobie kolejne stadium, nie potrafiąc
zapanować nad ogólną dysproporcją.

W odcinkach nie ma nieskończoności,
ale zawsze jest ten moment, kiedy masz
nadzieję, że może jednak jest cień.
Pod oczami. Z niewyspania. Kofeina
dzień w dzień urabia się po łokcie.