Okruchy życia...

Mając największy skarb…siebie
chcieli mieć jeszcze więcej
pięli się go góry
pokonując kolejne szczeble
by nie odstawać od innych…

Ich dialogiem były krótkie słowa
rzucane między pokojami
w pośpiechu poranka…
nawet pies nie wiedział
czy ma machać ogonem czy się bać…

Spotykali się tylko na kilka chwil
późnymi wieczorami
przed zaśnięciem
by przytulić się do siebie
plecami…