...

Łza kula się spod powiek
Kiedy człowieka zabija człowiek.
Kropla nienawiści- cudza,
gorzki żal w duszy pobudza.
Lepiej za dnia spocząć w grobie,
nie mówiąc światu nic o sobie.
Patrząc na te zbrodnie serce drży,
nic nie mogąc zrobić-
tylko wytrzeć łzy!

Kropla krwi na ziemię spada...
I twarzyczka uśmiechnięta, ale blada.

Rankiem nadejdzie bezwonna,
gęsta mgła,
lecz ona nie zdoła zasłonić
świata pełnego zła.

Z przestrachem w oczach,
szukając bezpiecznych dróg
błądzą ludzie ginąc,
bo drogę zna tylko Bóg.
I patrząc oczami pełnymi smutku
jak świat płonie
IDĄ NA ŚMIERĆ,
ściskając drżące dłonie.

"Mamo, nie płacz!"
"Córeczko, kwiatuszku,
Bądź ostrożna!
Tej wojny przecież wybaczyć nie można!"