„Mój idealizm”
Ludzie cały czas na coś czekają
Ale czy w końcu się doczekają
Cały długi tydzień pragną piątku
Choć odpoczynek na każdym kątku
A potem cały rok na wakacje
Choć z latami mają negocjacje
Całe życie czekają na szczęście
Ale oślepieni przez podejście
I przez taki głupi idealizm
Nasze życia to istny wandalizm
Szczęścia mamy blisko, przed nosami
Zauważyć to, jest to sztuka trudna
Nie jesteśmy przecież herosami
Ah, myśl taka jest bardzo marudna.
Autor
631 wyświetleń
14 tekstów
0 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!