***
Lubiłam tańczyć
w ogrodzie Twoich myśli.
Delikatnie układać stopy
w rytm twoich słów
Gdy się śmiałaś
rozkwitały kwiaty nadziei,
a świat mienił się
milionami barw uczuć
Jednak wystarczyło,
że zgasłaś,
niczym płomień świecy
a ręka Boga
pokryła wszystko
czarnym tatuażem ciszy
Kazałam ptakom milczeć
Kwiatom zwiędnąć
Płaczkom wyszlochać wszystkie łzy światy
A sercu już nigdy nie kochać ....
Dodaj odpowiedź 13 March 2018, 09:15
0 Odpowiedź na tak smutny wiersz napisałem dzisiaj w dzienniku, życzę każdemu smutostichotwórcy własnie takiego zakończenia. Pozdrawiam :)
Odpowiedź 21 February 2018, 09:22
0 fajny mocny tekst ,bardzo mi się podoba i jest w nim nadzieja:-)
Odpowiedź 20 February 2018, 19:35
0 fajnie zbudowany.. i przekaz udany :)
..
Mr. f !! looks like, U now nothing about poem and poetry! ..but U speak, U fool ;f
no time for kidding, sir! ;POdpowiedź 20 February 2018, 17:48
0 A ja ja jaj, biedne serce! Przegonić płaczki, do domu kupić dziesiątki orchidei, a za oknem zawsze są ptaki.
Odpowiedź