leć ptaszku leć prosto w chmury
na skrzydłach swych niewielkich
ponieś me troski i łzy
zabierz nadzieję i lęki
zerwij pamięci kwiat
bym zniknął w zapomnieniu
porwij i rozkosz i ból
ulżyj w ciężkim brzemieniu
bym kiedy stanę tam
przed stwórcy serafinami
głowę pochylić umiał
odezwać się tymi słowami
Panie daj akrzydła jak ptak
ma
lub wieczność w niebyt racz skrócić
a jeśli prośbę mą spełni
odlecieć i więcej nie wrócić