***

Lato szumiało,
jak liście jesienią.
Piękne i barwne,
jak ptaki szerokie.
Otwarte dłonie
miało od zawsze.
Gdy tylko słyszałam
zachłanne piechoty
szumnych wiatraków
na łąkach; gdzie nie gdzie
zobaczywszy palmy na
ścianie: i białe i czarne -
być może dalekie...
To co było w sercu, w
głowie to już stare dzieje.