stracona miłość

kształtowaliśmy swoje tęsknoty i dążenia
obecnie żałujemy że … jesteśmy
wierzyliśmy, że można umrzeć z miłości ...w miłości
dzisiaj serce kuje bo … śpiewa żal
zanikły ślady porannych uśmiechów słońca
teraz kamienna twarz ... rysuje się milczeniem
jeszcze ciszej sączy się źródełko nadziei
łzami serce rzeźbiąc
jesteśmy
jak by mnie nie było …
czy w jeden wielki stos
poukładamy resztki wiary ?
czy potrafimy
żal, tęsknotę … miłość powiązać resztkami sensu ?
ja …płynę !
przez kałuże oka ....aż do końca twoich rzęs
ponad niespełnieniem
pozostaną mi tylko białe mewy
ze swoim przeraźliwym krzykiem
opowiadającym o moim żalu
lecz zamknę usta swe
niemym kluczem dzikich gęsi