Księżyc otulił się w koc niebieski
Tkany chmurami w kratę
Błyskając swoim jedynym okiem
Rozpostarł złotą poświatę.
Przyciągnął księżyc gwiazdy do siebie
Bo łasy jest na amory
Gwiazdy na kocu siadają więc licznie
Bo księżyc do bajań skory.
I zaczął księżyc swe opowieści
O dziejach ziemi i świata cudach
A tyle było tam pięknych treści
Że to się naprawdę w głowie nie mieści.
A kiedy skończył swe opowiadania
Na spacer gwiazdy zaprosił
I nad dachami starych kamienic
Mrok na chwil parę rozproszył.
I zaczął gwiazdom prawić komplementy
Bo zdobyć te jedyną w sercu miał zamiary
Lecz żadna gwiazda księżyca nie chciała
Bo jest on...bądź co bądź..stary...
I poszły gwiazdy...senne mrugają...
Szukać Syriusza i Oriona
Co każdej nocy, z dziada pradziada
W drogę po niebie ruszają.
Bo mało kto wie, że tysiące gwiazd
Razem z Syriuszem i Orionem
Tworzą w całej swej okazałości
Nocy złotą koronę...
A księżyc nadal się uśmiecha
I w oknach się odbija...
Kot, zakochani i poeci
To jego jedyna pociecha.
Poeta, księżyc skinieniem pozdrowi
Zakochani podniosą wzrok
A kot ogonem machnie raz
I czmychnie w czarny mrok.

PS. Piękny księżyc tej nocy na niebie :)

*Wszystkie prawa zastrzeżone